Το χωριό της Σάρτης ιδρύθηκε μετά την μικρασιατική καταστροφή από πρόσφυγες που κατοικούσαν σ' ένα μικρό νησάκι την Οφιούσα (Αφισιά) που βρίσκονταν στη θάλασσα του Μαρμαρά.

Πρώτος σταθμός των προσφύγων ήταν το Λαύριο. Γρήγορα όμως ενημερώθηκαν από το Ελληνικό Κράτος ότι στη Χαλκιδική υπάρχει ένα μέρος με άφθονη αλιεία και καλλιεργήσιμες εκτάσεις και έτσι εγκαταστάθηκαν από το 1923 έως το 1925 σ' αυτό το γεωγραφικό χώρο.

Το χωριό ονομάστηκε αρχικά Νέα Αφησιά. Το σημερινό όνομα του χωριού (Σάρτη) προέρχεται από το Βασιλιά Σάρτιο ή Σάρτη που ζούσε σ' αυτή την περιοχή και είχε κτίσει σε τούτο τον τόπο μια πολιτεία, τη Σαρτούπολη, η οποία βυθίστηκε.

Το Άγιοπαυλίτικο μετόχι της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου   «Κρυφό Σχολειό» βρίσκεται δυτικά της Σάρτης και δίπλα η εκκλησία της Ζωοδόχου πηγής, όπου εκεί κατοίκησαν οι πρώτες οικογένειες όταν ήρθαν από το Λαύριο.

Στο Πλατανίτσι, όπου βρίσκεται το κοινοτικό κάμπινγκ, υπήρχε άλλο ένα μετόχι της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου. Στο μετόχι ανήκαν και οι νερόμυλοι που βρίσκονται πάνω από το Πλατανίτσι και σήμερα σώζονται μόνο τα χαλάσματα και γύρω τους πλατάνια και πεύκα.

Σήμερα η Σάρτη είναι ένα τουριστικό χωριό  συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα, έχει πανέμορφες παραλίες με πρασινογάλανα νερά και λευκές αμμουδιές (Πορτοκάλι, Πλατανίτσι, Αχλάδα, Παραλία Σάρτης κ.α). 

Πηγή: halkidiki.gr